1مقدمه: نشخوار فکری یکی از عواملی است که می تواند در دوران سالمندی تاثیر بسزایی بر سلامت روان و کیفیت زندگی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یادگیری راهبردهای شناختی مبتنی بر حل مسأله بر نشخوار فکری مردان سالمند استان کرمانشاه انجام شده است. روش کار: روش پژوهش شبه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون – پس آزمون و جامعه آماری شامل مراجعین مرد سالمندیست که بر اساس نتایج تست روانشناسی ابتلاء به نشخوار فکری ایشان محرز گردیده است. نمونه آماری مورد مطالعه 24 مرد با دامنه سنی 60 – 65 که بر اساس روش "نمونه گیری در دسترس"  انتخاب شده اند و به تصادف در گروههای 12 نفره آزمایش و کنترل جایدهی شده اند. ارزیابی و پیش آزمون در هر دو انجام گردید و مضافاً گروه آزمایش طی 8 جلسه 45 دقیقه ای هفته ای (متناسب با استاندارد زمان مشاوره) تحت آموزش و یادگیری قرار گرفته اند. به منظور ارزیابی متغییر نشخوار فکری از پرسشنامه نشخوار فکری نولن – هوکسما و مورو استفاده شده است و داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کو واریانس تک متغییره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل مؤید این می باشد که بین میانگین نمره های نشخوار فکری گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تفاوت معنا دار و بعبارتی مداخله یادگیری راهبردهای شناختی باعث کاهش نشخوار فکری در مردان سالمند به میزان 36 درصد گردیده است. نتیجه گیری: لذا با توجه به مطالعه حاضر می توان چنین بیان کرد که آموزش راهبردهای شناختی مبتنی بر حل مسأله، نشخوار فکری را کاهش می دهد.

نیوپلازی غدد درون ریز نوع 1 (men-1) که به نام سندروم ورمر نیز شناخته می شود یک اختلال اتوزومال غالب است که با وقوع ترکیبی دو یا چند تومور (به طور کلاسیک غدد پاراتیرویید، پانکراس و هیپوفیز) مشخص می شود. به دلیل نادر بودن سندروم men-1 و پیچیدگی بیماری، مدیریت بالینی دشوار است و توصیه به همکاری تیم حرفه ای شامل: متخصص ژنتیک بالینی، غدد، گوارش، آنکولوژی، جراح غدد، جراح مغز و اعصاب، رادیولوژیست و هیستوپاتولوژیست می شود. در اینجا یک مورد بیمار جوان مبتلا به سندروم men-1 معرفی می شود که به علت هیپرکلسمی در بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر بستری شد. بیمار در کودکی سابقه لیپوما داشته و در حال حاضر دچار درگیری تومورال هر سه غده کلاسیک این سندروم می باشد.

1هدف مطالعه حاضر طراحی برنامه درسی به منظور آموزش سالمندان براساس رویکرد گفت و شنودی است. واضع این رویکرد جین کاترین ولا می باشد و مهمترین ویژگی این رویکرد را میتوان توجه آن به مخاطبان و نیازهای ویژه آن ها دانست. روش انجام این پژوهش کاربست توصیه های رویکرد گفت و شنودی است. نمونه گیری از میان سالمندان مشارکت کننده در دوره، داوطلبانه و از طریق ارسال دعوت نامه بود و در ارسال دعوتنامه تلاش شده بود که تنوع حداکثری تحصیلی، جنسیتی و موقعیت اجتماعی را تحت پوشش قرار گیرد. به منظور انتخاب محتوا براساس نیازهای مشارکت کنندگان، فهرست نیازهای آموزشی سالمندان ایرانی به منظور گزینش در اختیار شش سالمندی که در نشست های آموزشی حاضر شدند، قرار داده شد. پس از انتخاب محتوا، عناصر برنامه درسی گفت وشنودی برای هر نشست تعیین شد. در مرحله اجرا نیز تغییراتی جهت انطباق با بافت، در روند طراحی و اجرا داده شد و کلیه مراحل اجرا و طراحی به روش زاویه سازی توسط ولا و اعضای تیم اعتباربخشی شدند. با توجه به ویژگی های خاص سالمندان از جمله داشتن تجربه، استقلال، انتخابگری و خودهدایتگری برنامه درسی مورد استفاده برای ایشان باید قادر به لحاظ نمودن این ویژگی ها باشد و با توجه به انعطاف بالای رویکرد گفت و شنودی و همچنین دستیابی کلیه فراگیران به اهداف هر نشست، رویکرد فوق به منظور طراحی دوره های آموزشی در مراکزی که مخاطبان آن ها سالمندان می باشند، میتواند بر اثربخشی و جذابیت دوره های بیفزاید.

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش توکل به خدا بر کاهش افسردگی سالمندان مرد بود.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل سالمندان مرد ساکن در آسایشگاهای استان تهران بود. از بین آسایشگاه های موجود، آسایشگاه خیریه سالمندان کهریزک به صورت تصادفی انتخاب شد. فرم 15 سوالی GDS بر روی 50 نفر از سالمندان اجرا شد و 20 نفر که نمرات افسردگی شان در مقیاس مذکور 8 و بالاتر از 8 بود،انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. در این پژوهش برای گروه آزمایش، 8 جلسه آموزشی در مورد توکل به خدا برگزار شد. یک هفته پس از اتمام آموزش گروهی، پس آزمون افسردگی 15 GDS سوالی بر روی هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه (آنکوا) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: برای تحلیل داده ها از spss 16 استفاده شد، که بیانگر معنادار بودن مداخله آموزشی بر آزمودنی هاست (p<0.05).نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، باور دینی توکل به خدا بر کاهش افسردگی سالمندان موثر بوده است.

زمینه و هدف: ازدواج سالمندان، یکی از تمهیدات مناسب برای بهبود شاخص های کیفیت زندگی در سالمندان است که باعث می شود سالمندان تنها نباشند و با داشتن هم کلام روحیه خود را حفظ کنند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه رضایتمندی از زندگی، تحمل پریشانی و سبک های مقابله با استرس در مردان سالمند با ازدواج مجدد و مردان سالمند مجرد بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش، از نوع علی-مقایسه ای بود. نمونه آماری شامل 40 سالمند با ازدواج مجدد و 40 سالمند مجرد تهران بود که با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایتمندی از زندگی، تحمل پریشانی و سبک های مقابله با استرس استفاده شد. داده ها از طریق tمستقل و تحلیل واریانس، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش نتایج نشان داد که رضایت از زندگی مردان سالمند با ازدواج مجدد، بیشتر از مردان سالمند مجرد است (0/001>p). نتیجه گیری: همچنین نتایج نشان داد بین تحمل پریشانی و سبک های مقابله با استرس در مردان سالمند با ازدواج مجدد و مردان سالمند مجرد، تفاوت معنادار وجود دارد (0/001>p). مردان سالمند با ازدواج مجدد، بیشتر از ارزیابی پریشانی و تنظیم پریشانی استفاده می کنند ولی مردان سالمند مجرد، از مولفه جذب و تحمل استفاده می کنند. مردان سالمند با ازدواج مجدد در موقعیت های استرس زا از مقابله متمرکز بر ارزیابی شناختی و مقابله متمرکز بر حل مسیله استفاده می کنند ولی مردان سالمند مجرد، بیشتر از مقابله متمرکز بر هیجان، جلب حمایت اجتماعی و مهار جسمانی استفاده می کنند. بحث و نتیجه گیری بنابراین مردان سالمند مجرد نسبت به مردان سالمند با ازدواج مجدد، آسیب پذیری بیشتری دارند و افزایش سلامت روان آنان باید مورد توجه قرار گیرد.